Parlak gözleri, zarif duruşu ve ipeksi tüyleriyle Burmilla kedisi, son derece dikkat çekici ve nadir görülen kedi ırklarından biridir. Burma ve Chinchilla Persian kedilerinin tesadüfi bir birleşimiyle ortaya çıkan bu kedi türü hem sevecen karakteriyle hem de görünümüyle dikkat çeker.
Burmilla Kedi Irkının Tarihçesi
Burmilla kedisi, 1981 yılında İngiltere’de tamamen tesadüfi bir şekilde ortaya çıkmıştır. Hikâyeye göre, Chinchilla Persian cinsi bir erkek kedi ile Burma dişi kedisi aynı evde yaşarken çiftleşmiş ve bu birleşmeden ilk Burmilla yavruları doğmuştur. Bu beklenmedik çiftleşme; yumuşak tüy yapısı, gümüş renkli parlak kürkü ve belirgin göz yapısıyla dikkat çeken yeni bir türün başlangıcını oluşturmuştur.
Ortaya çıkan yavruların zarif görünümü ve dengeli karakteri yetiştiricilerin ilgisini çekmiş ve bu yeni ırkın gelişimi için bilinçli bir yetiştirme programı başlatılmıştır. 1990’ların başlarında Burmilla, Avrupa’da birçok kedi derneği tarafından resmî olarak tanınmış ve kedi dünyasında kendine özgü bir yer edinmiştir.
Burmilla Kedi Irkının Fiziksel Özellikleri
Burmilla kedileri zarif ve dengeli bir vücut yapısına sahip olup orta büyüklükte bir kedi ırkıdır. En dikkat çeken özelliklerinden biri, gümüş tonlarındaki parlak ve ipeksi tüyleridir. Bu kürk, çoğunlukla “shaded” (gölgelendirilmiş) ya da “tipped” (uçları renklendirilmiş) desenler gösterir ve ışığa maruz kaldığında hafifçe parıldar.
Baş yapıları hafif yuvarlak, burunları düz ve profilden yumuşak bir kıvrıma sahiptir. Gözleri iri, badem şeklinde ve genellikle yeşilin canlı tonlarındadır. Bu da onlara etkileyici ve gizemli bir bakış kazandırır. Kulakları orta büyüklükte ve hafifçe öne eğik durur. Kuyrukları orta uzunlukta olup uç kısmına doğru incelir.
Tüyleri kısa ya da orta uzunlukta olabilir, ancak her zaman yumuşak dokulu ve kolay taranabilir yapıdadır. Genellikle bakımı zahmetsizdir ve aşırı tüy dökmezler.
Burmilla Kedi Irkının Karakteristik Özellikleri
Burmilla kedileri hem oyuncu hem de sakin yapılarıyla dengeli bir karaktere sahiptir. Burma kedisinin sosyal ve cana yakın doğası ile Chinchilla Persian’ın yumuşak huylu yapısını bir araya getirerek oldukça uyumlu bir mizaca ulaşmışlardır.
Oldukça sevecen ve insan odaklı olan Burmilla’lar, sahipleriyle vakit geçirmekten hoşlanır; ancak kucağa alınmayı her zaman tercih etmeyebilirler. Kendi bağımsızlıklarına da düşkündürler. Sessiz yapılıdırlar ve yüksek sesle miyavlamak yerine yumuşak tonlarla iletişim kurarlar.
Zeki ve meraklı doğaları sayesinde çevrelerini keşfetmekten keyif alırlar. Oyuncaklarla oynamayı, özellikle interaktif oyunları ve tırmanmayı çok severler. Aynı zamanda yalnız kalmaya da belli ölçüde tolerans gösterebilirler.
Çocuklar ve diğer evcil hayvanlarla genellikle iyi anlaşırlar. Sosyal yapıları sayesinde aile ortamlarına kolayca uyum sağlarlar.
Burmilla Kedi Cinsinde Yaygın Olarak Görülen Hastalıklar
Burmilla kedileri genel olarak sağlıklı bir ırk olarak bilinse de her kedi cinsinde olduğu gibi genetik yatkınlık taşıdıkları bazı sağlık sorunları olabilir. Özellikle Burmilla’nın ataları olan Burma ve Chinchilla Persian ırklarından geçen bazı hastalık riskleri bu cins için de geçerlidir.
- Polikistik Böbrek Hastalığı (PKD): Chinchilla Persian kökeni nedeniyle Burmilla kedilerinde de nadiren görülebilen kalıtsal bir hastalıktır. Böbreklerde sıvı dolu kistler oluşarak zamanla böbrek fonksiyonlarını bozabilir.
- Alerjik Reaksiyonlar ve Deri Sorunları: Hassas cilt yapıları nedeniyle bazı Burmilla kedileri çevresel alerjenlere veya mama içeriklerine karşı hassasiyet gösterebilir.
- Göz Akıntısı: Göz yapılarından dolayı zaman zaman hafif göz akıntıları görülebilir. Bu durum genellikle ciddi bir sorun oluşturmaz, ancak sürekli hale gelirse veteriner kontrolü gerekir.
Genetik taramalarla üretilmiş ve sağlıklı ebeveynlerden gelen Burmilla kedileri genellikle uzun ve sağlıklı bir ömür sürer. Ancak düzenli veteriner kontrolleri, doğru beslenme ve uygun yaşam koşulları her zaman önemlidir.
Burmilla Kedisi Kaç Yıl Yaşar?
Burmilla kedileri, uygun bakım ve sağlıklı yaşam koşulları sağlandığında oldukça uzun ömürlü olabilirler. Ortalama yaşam süreleri 12 ila 16 yıl arasında değişmekle birlikte, iyi bakılan bazı bireylerin 18 yaşına kadar yaşadığı da görülmüştür.
Bu uzun ömrü destekleyen temel faktörler şunlardır:
- Dengeli ve kaliteli beslenme
- Düzenli veteriner kontrolleri
- Stres faktörlerinden uzak, güvenli bir yaşam alanı
- Zihinsel ve fiziksel olarak uyarıcı bir çevre
